Αυτοάνοσα νοσήματα και ψυχοθεραπεία

Τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η σκλήρυνση κατα πλάκας ή ο λύκος είναι οργανικές παθήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, επομένως, η ιατρική αντιμετώπισή τους είναι καίριας σημασίας. Η παράλληλη ψυχοθεραπεία, ωστόσο, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στη διαχείριση των συμπτωμάτων με τους εξής τρόπους:

1. Μείωση του στρες :Το χρόνιο στρες έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να επιδεινώσει τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η ψυχοθεραπεία βοηθά στη διαχείριση του άγχους και στη μείωση της ψυχοσωματικής επιβάρυνσης.

2. Διαχείριση συναισθημάτων: Τα αυτοάνοσα νοσήματα συχνά συνοδεύονται ή μπορεί ακόμα και να προκαλούνται από συναισθήματα θλίψης, θυμού, φόβου ή απόγνωσης. Η ψυχοθεραπεία βοηθά το άτομο να επεξεργαστεί αυτά τα συναισθήματα και να βρει τρόπους να τα διαχειριστεί.

3. Βελτίωση της συμμόρφωσης στη θεραπεία: Μέσα από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, το άτομο μπορεί να ενισχύσει τη δέσμευσή του στη φαρμακευτική και ιατρική παρακολούθηση, αποφεύγοντας τη ματαίωση ή την παραμέληση της υγείας του.

4. Ενίσχυση της ψυχολογικής ανθεκτικότητας: Η ψυχοθεραπεία μπορεί να προσφέρει εργαλεία ενδυνάμωσης της προσωπικότητας και της αυτοεκτίμησης, ώστε το άτομο να διαχειρίζεται καλύτερα τις προκλήσεις της καθημερινότητας με το νόσημα.

5. Στήριξη στις αλλαγές του τρόπου ζωής: Πολλοί ασθενείς χρειάζονται βοήθεια στο να προσαρμοστούν σε διατροφικές αλλαγές, περιορισμούς ή σωματική κόπωση. Ο θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει στη σταδιακή αποδοχή και ενσωμάτωση αυτών των αλλαγών.